Antonia houdt van zingen. Eigenlijk is ze de Bianca Castafiore van het bos. Als ze haar stem in alle vroegte laat schallen, kreunen de dieren. Ze komen weliswaar hun nest uit, maar zouden Antonia’s keeltje het liefst omdraaien.
Op een dag krijgt Antonia er genoeg van en gaat ze ervandoor. Pas dan merken de dieren wat ze missen. Ze worden niet op tijd wakker en ergens – ergens – missen ze zelfs dat luide gekweel.
Als Antonia in vermomming terugkeert, hoort ze de dieren alle lof over haar zingen en besluit ze te blijven. Om de volgende ochtend haar aanwezigheid weer luidkeels te laten blijken…

Op 5 december is niet alleen de goedheiligman jarig. Anke de Vries zag op die dag ook het licht – in 2016 tachtig jaar geleden. Om dat te vieren, maakte Piet Grobler, meester in de vogeltjes, een extra kleurig prentenboek van het nooit eerder gepubliceerde verhaal ‘Antonia’.