Lizzy is niet als andere kinderen. Ze kan er niet tegen als er iemand haar hoofd aanraakt, de troep in haar kamer moet altijd op dezelfde manier blijven liggen en ze gaat naar een speciale school. In de buurt hoort ze er niet bij – de andere kinderen spelen zonder haar. Maar dan verschijnt plotseling het nieuwe meisje. Ze is groot en lomp, heeft weelderige blonde krullen en noemt zichzelf Big.

Big ontfermt zich over Lizzy en tussen de twee meisjes ontstaat iets wat lijkt op vriendschap – een vriendschap waarin Big het voor het zeggen heeft en Lizzy gaandeweg steeds meer gedwongen wordt dingen te doen die ze eigenlijk niet wil. Lizzy weet niet hoe ze zich tegen de bazige Big moet verzetten. Bovendien, zo houdt ze zichzelf voor, heeft ze nu toch wat ze altijd wilde, een vriendin?

Big gaat echter steeds verder in haar bizarre plannetjes. Totdat de boel escaleert – dan vindt Lizzy eindelijk een manier om ‘nee’ te zeggen tegen Big. Maar vanaf dat moment loopt de situatie pas echt uit de hand.